Regelmatig doet de Afdeling uitspraken over voorzienbaarheid in de zin van actieve risicoaanvaarding. Een recente uitspraak is de Afdelingsuitspraak van 7 november 2018. Het gaat om de vraag of de gemeente Voorst terecht een drempel van 3% heeft gebruikt ter invulling van het normaal maatschappelijk risico. Volgens de benadeelde (eigenaar van een woning) is de drempel van 3% te hoog. Daarom pleit de benadeelde voor een drempel van 2%. Volgens de Afdeling is in deze zaak terecht een drempel van 3% gehanteerd. Tot zover is er niets aan de hand. Vervolgens stelt de Afdeling dat de benadeelde geen voorzienbaarheid in de zin van actieve risicoaanvaarding is tegengeworpen. In dat geval zou hij in het geheel geen planschadevergoeding hebben ontvangen. Ik vraag me af wat de bedoeling van deze opmerking is. Is dit wel of geen voorbeeld van klare taal? (ABRvS 7 november 2018, ECLI:NL:RVS:2018:3601).
Reageren is niet langer mogelijk.
|
Archieven
Oktober 2020
Categories |